Zomers!!!

Een druk maar zomers weekend....Zaterdag de klok rond gewerkt op ons Italiaanse tuinfeest....dan tot in de vroege uurtjes nog even geproefd van de sfeer op onze jaarlijkse straatbarbeque.

En zondag was het kermis in de buurt waar ik opgroeide met een lekkere barbeque, genieten van de kermissfeer en het gezelschap....

Verder wat zomerse tafereeltjes van tuin en kindjes....

Klaproos

Een van m'n favoriete zomerbloemen! Ik word er altijd vrolijk van en het doet me zo denken aan m'n kinderjaren... toen kwamen ze nog véél talrijker in bermen voor en zeker in graanvelden waar ze samen met korenbloemen, margrieten en ganzebloemen voor een prachtig kleurenpalet zorgden...en deze vond ik bij verrassing in m'n tuin....

Diploma-uitreiking, verjaardagsfeestje, terraswerken,...

Vrijdagmidag vrij kunnen nemen... want het was diploma-uitreiking als afsluiter van de periode op de kleuterschool. Ze was wel een beetje nerveus voor ' de grote dag'. Op school was er flink geknutseld en ook een heus lied en dansje voorbereid. OOk mochten de kleuters op speurtocht in de klasjes van het eerste leerjaar. En nadat ze het diploma in handen kregen was er nog een feestelijke receptie...

Daarna snel een lekkere maaltijd bereid voor de kinderen....want Ben en ik gingen (eindelijk nog eens) naar een concert, van Crowded House!!! Heerlijk was het! In voorgaande post kun je een fragment beluisteren van een nummer uit de allereerste beginperiode (toen nog Split Enz). Enkel met begeleiding van piano gezongen door Neil Finn. Nog even meegeven dat het volledige podium verlicht werd met allerlei lieve nachtlampjes zoals reetjes, paddestoelen, konijntjes en méér...

Zaterdag begon de dag al vroeg met de aanvang van de terraswerken....gelukkig niet voor mij, want ook Geikes verjaardag werd gevierd met vriendinnetjes. Deze keer buitenshuis, op vraag van Geike in een naburig domein waar een binnenspeeltuin was. Niet echt mijn ding, maar gezien het erbarmelijke weer vorig jaar, de terraswerken bij ons én wéér een dag van stortbuien was het uiteindelijk toch geen slechte keuze... Gefeest werd er, gespeeld in het ballenbad, cadeautjes uitgepakt, gezongen en lekkere frietjes en een ijsje gegeten!!! En nadien zei Geike me dat ik volgend jaar lekkere wafels mag bakken en dat we hopelijk ook nog eens een echt 'tuinfeest' kunnen doen en zwemmen!!!

En toen we terug thuiskwamen lag er al een behoorljk stuk terras...

Zondag was een rustige dag: samen lekker ontbijten, de DVD van de turnshow bekijken ( waar Mariken en Geike in meedoen), samen knutselen, spelen en toch ook wat rusten....

Over enkele weken doen we nog eens 2 feestjes met familie voor Lennert en Geike met een bbq op ons nieuwe terras!

Morgen weer het begin van een extra drukke en lange werkweek met een Italiaanse week in het rusthuis,met als afsluiter zaterdag een heus tuinfeest! En woensdag een homeparty met speelgoed, kinderkleertjes en meer... mijn andere baan die ik al méér dan 3 jaar doe.

Crowded House - Message To My Girl Live @ Vorst Nationaal Belgium 2010

Lennert is jarig: 2 jaar!!!

Gisteren werd onze Lennert 2 jaar! De echte feestjes moeten volgen....

Lennert eet fruit!

Uiteraard kreeg iedereen fruitsla...die snel op was...ik kreeg zelfs de kans niet om van de grote gevulde schaal een foto te maken...

Maar nu naar Lennert: héérlijk is het om dat ventje te zien eten. Hij is trouwens ook de grootste eter onder onze kinderen (toch eventjes nog).

Al snel legde hij trouwens een grote drang naar experimenteren en zelfstandigheid aan de dag... en wat ik tijdens het eten van dit kommetjes fruitsla voor het eerst waarnam was zijn kieskeurigheid! HIj heeft 2 kommetjes op, maar ik zag dat hij stiekem en héél handig sommige stukjes naar mijn kommetje overhevelde.... Kostelijk om te zien. Dus daarom: 'voorlopig' nog de grootste eter;-)

Zondag 13 juni

Een dag die begon met verkiezingen... snel gaan stemmen! net zoals 6 jaar geleden, toen mijn dochter Geike geboren werd. Hilariteit alom...mijn lieve Ben moest normaal de voorzitter van het stembureau gaan bijstaan als bijzitter...maar Geike besliste anders over... bevalling moest worden ingeleid. Het duurde best lang en was vrij pijnlijk... ik maakte koorts en Geike blijkbaar ook na de bevalling waardoor ze in de couveuse moest. Rond de middag was ze geboren.

Het was absoluut geen zicht : Geike 4.670 kg en 53,5 cm.. tussen al die kleintjes. Tegen mij werd gezegd dat ik m'n dochter vandaag niet meer zou zien omwille van de epidurale...en de koorts.

Maar dat was even buiten mijn wilskracht gerekend...van het moment dat ik terug wat gevoel in m'n benen had belde ik een verpleegster dat ik nu wel naar m'n dochter zou kunnen GAAN en toen ze zag dat ik het meende, haalde ze in allerijl nog een rolstoel en daar gingen: reden we...

Even later hield ik haar in m'n armen en wat was ik blij dat ik haar de volgende morgen bij me had! Dat was in een notedop het verhaal van haar geboorte.

6 jaar (en natuurlijk ook de tussenliggende jaren!) later vierden we feest... en na de verkiezingen : samen een lekker ontbijt, zingen voor Geike én al een eerste cadeautje! Een prinsessejurkje voor een bloemenprinses leek ons wel iets... En ze was er superblij mee! Onmiddellijk aan , een heuse verklleedpartij met de zussen én buiten spelen!

Na de middag kwam moeke ook nog meevieren en aten we taart: een prinsessetaart (natuurlijk). En van moeke kreeg ze ook nog eens een mooi boek: Doornroosje... een verhaal van een prinses! Ja, meisjes en prinsessen....

En het grote feest moet eigenlijk nog komen... met de rest van de familie.

Toch vierden we 's avonds ook nog met een lekkere verse aspergesoep en haar lievelingsgerecht:macaroni. En zo vloog de zondag weer voorbij.

Morgen weer het begin van een drukke werkweek... en ja de verkiezingsuitslagen bij ons: afwachten waar het toe zal leiden...

Zaterdag

vandaag zaterdag: stralend weer...tijd om nog eens een fijne wandeling te doen! Al kwamen we onverwacht gezelschap tegen...

Bootjesven is één van onze favoriete wandelplekjes... heerlijk om telkens weer de verandering van de seizoenen te beleven.

We wandelen meestal dezelfde route...eerst de lange bomendreven....dan langs de vijver...het bos in ... de weilanden.... dan een stukje heidegebied, waar we via een hek een 'afgesloten' stukje natuurgebied inkunnen, waar paarden grazen. Meestal is het hekje in... bos door...hekje uit...

Vandaag was ik met de 2 jongsten het afgesloten stuk ingegaan en Ben met de twee oudsten een iets langere omweg. Eigenlijk gingen we voor de paarden! En paarden kregen we: in een groep van een stuk of tien stonden ze aan de uitgang...net voor het hek!!! Probleem....

Nieuwgierig waren ze alleszins en tam....alleen leek het me dat ze wel honger hadden. Lennert in de buggy werd flink besnuffeld , net niet gehapt en ik kreeg een hap in m'n T-shirt....Dit was niet OK. Nine kon ik net nog over de omheining doorgeven aan Ben. Ze uit elkaar proberen te drijven om via het hek naar buiten te kunnen leek me niet verstandig: zij waren met 10, ik alleen met een tweejarige.

Dus hebben we rechtsomkeer gemaakt...via het pad terug én de omweg nog eventjes gemaakt.

Daarna hebben we die prachtige dieren nog bewonderd en geaaid vanachter het hek.

En onze wandeling verder gezet...nog vele diertjes gezien: konijntjes, een ree, eekhoorn, Canadese ganzen, vlindertjes enzomeer....

Ook een prachtige bloemenweide in wording vol margrieten, klaprozen en enkel korenbloemen....het kleine meisje in mij dat graag boeketjes plukt was er weer...helaas een afgesloten gedeelte en niet toegankelijk...

Ook verzamelden we héél wat vlierbloesems ...om lekker diksap van te maken!

En thuisgekomen maakten we nog verse pizza! En morgen hebben we hier een jarig meisje....

Impressies uit de natuur

De dag dat ik met Lennert bij mijn moeder was, maakte ik nog volgende foto's:

De vlierbloesem, prachtige en lekkere bloemetjes...

De gele lis... ik heb er ooit enkele plantjes gezet en nu groeit deze welig in de grachten langs de weide!

Een rode papaver... een bloem die de zomer aankondigt!

De zon die doorheen de grote eikeboom schijnt ...niet zomaar een eikeboom. Al van zolang ik er ben herinner ik me deze reuzeneik! Meermaals is de bliksem er op ingeslagen en ooit zag het er naar uit dat ie al dat natuurgeweld niet overleefd zou hebben... Maar geleidelijk aan kwam ie terug op kracht en vormt langzaamaan weer een grotere kruin.

Koolmeesjes

Nadat de koolmeesjes waren uitgevlogen, maken wij gewoonlijk het nestkastje leeg... Tot onze grote verbazing, zagen we deze twee levensloze kleine meesjes in het nestje... Groot was het verdriet bij onze kindjes en een uitleg over het waarom konden we moeilijk geven. Want het waren volgroeide meesjes... Misschien waren ze met teveel.... ( trouwens al wie al een gelijkaardige ervaring heeft gehad hiermee...).

We hebbben de meesjes samen met onze dochters begraven in de tuin... en er twee zonnebloemplantjes gezet. Die zijn ondertussen al flink gegroeid...

En er is ook hoop... want de koolmeesouders zijn weer héél aktief in het nestkastje bezig...vermoedelijk binnenkort weer een nestje én kleintjes...

De roos zonder doornen...

' Hier heb je, wat je zoekt' , sprak de witte duif en verhief zich hoog in de lucht totdat ze niet meer te zien was.

Jacob bekeek de bloemen aandachtig en vond dat ze inderdaad op rozen leken, alleen waren ze veel groter en de stengels hadden geen doornen...

( Uit: Leven met het jaar, Christiane Kutik, Eva-Maria Ott-Heidmann)

Een prachtig verhaal over de zoektocht van Jacob naar de 'pioenroos'...als hij die vindt en naar de wonderschone prinses brengt, mag hij met haar huwen...

Koetjes en paarden!

Vanmiddag even op bezoek bij mijn moeder en mijn broer hun boerderij. De heerlijk plek waar ik mocht opgroeien! En ik heb zo een klein vermoeden dat Lennert, mijn jongste zoontje er nog héél wat tijd zal gaan doorbrengen.... Want gelijk hij gek is van dieren...

Ik heb er geen foto van , maar op een gegeven moment was ik toch getuige van een prachtig moment.

Ik had Lennert op mijn arm en we stonden bij de Friese paarden. Ik aaide er eentje en Lennert deed mij na... toen nam hij met beide handjes de snoet van het paard vast en vleide zijn hoofdje er tegenaan....zo lief en ontroerend...

Dit moment heeft voor mij een extra betekenis omdat mijn vader drie maanden voor de geboorte van Lennert gestorven is. Mijn vader was een echte paardenliefhebber... Als jonge knaap had hij er al één en op latere leeftijd heeft hij verschillende Friezen gekocht... Ik heb er nog verschillende veulens weten geboren worden. Zo had hij er op een gegeven moment 7. We maakten geregeld uitstapjes met de huifkar of de koets... dat mis ik wel.

Het doet echt wel iets met een mens, zo met m'n eigen zoontje op die plek komen waar ik zelf als kind zoveel speelde...en wandelde, langs de grote eikebomen die er nog altijd staan.